به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اگر محققین بتوانند زیستایی و توانایی رشد این سلول های بنیادی را در بلوک ها حفظ کنند، قادر خواهند سلول های بیشتری را برای ایجاد اندام های دارای عملکرد پرینت سه بعدی کنند. توانایی پرینت سه بعدی سلول ها اولین بار بوسیله Sun‌و همکارانش در سال 2002  ایجاد شد و آن ها توانستند تومورهای سرطانی را پرینت کنند. پس از این تاریخ محققین بسیاری سعی در استفاده از این روش برای ایجاد بافت های مختلف کردند. در این مطالعه نیز محققین دانشگاه درکسل از فرایندی استفاده کردند که به موجب آن سلول های بنیادی جنینی در یک هیدروژل کنترل شونده بوسیله دما پرینت شدند. این مخلوط(ژل و سلول) به صورت سازه های سه بعدی پرینت شد که به سلول ها اجازه رشد و تقسیم را می داد. بستگی به اندازه بلوک سلولی پرینت شده و تراکم سلولی در مواد پرینت، سلول های بنیادی جنینی رفتارهای متفاوتی را در زمان تشکیل اجسام جنینی نشان دادند. این اجسام جنینی مراحل اولیه جنین زایی را تداعی می کنند که منجر به تمایز سلولی، تخصصی شدن بافت و در نهایت رشد اندام می شود. این توانایی که ما بتوانیم با کنترل نوع اجسام جنینی تولید شده و دستکاری روشی که مخلوط هیدروژل و سلول های بنیادی جنینی می توانند به ایجاد بافت منتهی شوند، گام مهمی در تسهیل این دست از مطالعات محسوب می شود. محققین می گویند که هنوز راه درازی در پیش است که بتوانیم با ایجاد تنوع در اندازه اجسام جنینی به هدف نهایی که بازسازی اندام ها است برسیم، اما به هر حال مطالعاتی از این دست بسیار راه گشا خواهند بودند.

پایان مطلب/